4 argumenty świadczące o zamiarze kontynuowania przez Rosję wojny na Ukrainie, czyli taktyki salami ciąg dalszy

1. Przygotowania do dalszych działań wojennych trwają. Porozumienie pokojowe Minsk -1 z września 2014 r. zostało wykorzystane do przegrupowania sił, a następnie punktowego uderzenia na donieckie lotnisko, a potem zajęcie Debalcewa. Minsk-2 służy również przegrupowaniu wojsk rosyjskich i separatystów by prawdopodobnie wiosną zaatakować w okolicach Mariupolu, o czym świadczą doniesienia o dostawach rosyjskiego sprzętu wojskowego i żołnierzy tym w regionie. Kolejne możliwe kierunki natarć? Od północny na Charków , z południa na Dzierżyńsk i Artiomowsk. Nie należy również zapominać o zgrupowaniach wojsk rosyjskich na Krymie i Naddniestrzu, ale te na razie służą głównie jako rezerwuar ochotników do walki na Donbasie oraz przysłowiowy as w rękawie.

2. Pogłębienie fermentu wewnętrznego mającego doprowadzić do upadku obecnych władz w Kijowie. Ukraińskie źródła cytowane przez brytyjski "Sunday Times" twierdzą, że obecnym celem Kremla jest maksymalizacja niezadowolenia społecznego z prezydenta Poroszenki i doprowadzenie do kolejne rewolucji, tym razem nacjonalistycznej. Pogłębieniu chaosu na Ukrainie mają również służyć działania dywersyjne i terrorystyczne realizowane przez rosyjskie służby specjalne lub pod ich kuratelą. Przykładami są zamachy np. w Charkowie, Odessie czy nieudane w Mariupolu oraz Kijowie. Warto jeszcze wspomnieć o spotkaniu 15 lutego W. Putina z przedstawicielami organizacji weteranów, w trakcie którego poruszono temat akcji Sztorm-333. Operacja przeprowadzona przez rosyjskich komandosów 36 lat temu doprowadziła do śmierci prezydenta Afganistanu Hafizullaha Amina i ułatwiła inwazję ZSRR na Afganistan. Pojawienie się tej historii akurat teraz (przez prezydenta FR wskazana jako przykład heroizmu) należy poczytywać co najmniej jako groźbę pod adresem Kijowa.

3. Prorosyjscy pretendenci do tronu z "uprawnionymi" roszczeniami od dawna czekają na polecenia z Kremla. A te być może właśnie nadeszły. Przebywający w Rosji obalony prezydent Wiktor Janukowycz objawił się 21 lutego na antenie rosyjskiego telewizji państwowej Rossija-1. W wywiadzie zapowiedział powrót na Ukrainę by bronić jej obywateli przed bezprawiem dziejącym się w kraju. Tego samego dnia były ukraiński premier i współpracownik Janukowycza, Nikołaj Azarow oznajmił o konieczności powołania rządu na wygnaniu. Dzień później deputowany Dumy, Michaił Jemielianow zaproponował by siedziba ukraińskiego rządu na wygnaniu znajdowała się na Donbasie.

4. Nasilenie dyplomatycznej ofensywy Putina zmierzającej do osłabienia stanowiska Unii Europejskiej wobec Rosji. Temu służył ostatnie wyjazd prezydenta FR do Budapesztu i taki cel będzie przyświecał zaplanowanej na marzec wizyty we Włoszech. Podobnie widać rosnące zaangażowanie Rosjan w budowanie prorosyjskich ruchów politycznych w państwach Unii Europejskiej, czego przykładem jest świeżo powstała w Polsce prokremlowska partia Zmiana. Ofensywa polityczna sugeruje, że Moskwa nie zamierza zmieniać swojej agresywnej polityki wobec Ukrainy.
Na koniec należy wspomnieć o wywiadzie, którego udzielił Władimir Putin 23 lutego kanałowi Rossija-1. Prezydent stwierdził w nim, że do wojny pomiędzy Rosją i Ukrainą raczej nie dojdzie, co w świetle powyższych faktów oraz wcześniejszych jego zapewnień o chociażby braku udziału wojsk FR w inwazji na Krym brzmi raczej złowieszczo.

Reportaże z DRL

Dwa ciekawe reportaże reporterów "Nowej", czyli o wyborach w DRL z rosyjskiego, ale nie propagandowego punktu widzenia:

Ура. На избирательных участках — картошка по гривне. В ресторане «Шато» — девушки. И устрицы по 75

Выборы: передовой опыт

Filmy z linii frontu

Dwa krótkie reportaże nakręcone przez ukraińskich wolontariuszy:

Donieckie lotnisko - pozycje ukraińskie



Pieski, miejscowość w obwodzie donieckim o strategicznym znaczeniu (stąd zaopatrywane są wojska ukraińskie broniące donieckiego lotniska)




Wreszcie - pojawiło się pierwsze nagranie osób podających się za ukraińskich partyzantów działających w obwodzie donieckim

Reuters o ryzyku powtórki Majdanu w Kijowie

Raport specjalny po angielsku. Polecam zapoznać się jako, że już 26.10 wybory do ukraińskiego parlamentu!

Parę ciekawych materiałów

Jeśli ktoś śledził wydarzenia Euromajdanu to z pewnością pamięta, że niejednokrotnie snuto hipotezy o udziale rosyjskich siłowików w tłumieniu protestów czy strzelaniu do protestujących. Od jakiegoś czasu pojawiają się materiały potwierdzające te tezy. Pod pierwszym linkiem znajdziemy zdjęcie rosyjskiego żołnierza wojsk powietrznodesantowych, który do niedawna jeszcze walczył na Donbasie (tam też stracił nogi). Pod drugim: jego zdjęcia w mundurze ukraińskiego berkutu (z tym z kałasznikowem) oraz na Krymie w mundurze zielonego człowieczka.

Link 1 i Link 2.

Kolejna rzecz: infografika ze strony espresso.tv, na której znajdziemy informacje na temat dyslokacji większości istotnych oddziałów DRL i LRL (nie armii rosyjskiej).

Wkrótce opiszę każdego z zarządzających tym bałaganem Panów z osobna.

Cena ropy, rosyjski budżet i stabilność polityczna

Ciekawa, prosta w odczytaniu a zarazem dostarczająca masy materiału do przemyśleń. Zachęcam do zapoznania się ze świetną infografiką w wydaniu Radia Wolna Europa z anglojęzycznym komentarzem próbującą odpowiedzieć na pytanie co się może stać z dzisiejszą Rosją wobec spadających cen za baryłkę ropy.

Już wkrótce myślę, że interesujący materiał na temat pewnej organizacji działającej w Polsce.

Kim jest ten Pan? - aktualizacja 15.10

Niedawno w polskich mediach opublikowano informację o "dowódcy separatystów", który groził Polsce (nie jako pierwszy zresztą). Poza przetłumaczeniem paru zdań nikomu nie chciało się dowiedzieć więcej na temat człowieka występującego przed kamerą. Mając wolny wieczór dostarczam garść informacji.

Michaił Tołstych, pseud. Giwi jeszcze z czasów służby w ukraińskiej armii (w internecie nazywany też Żelaznym Giwi po tym zdarzeniu), dowódca tzw. samodzielnej grupy taktycznej "Somalia", 34 lata, kawaler. Do czasu wojny mieszkał w Iłowajsku, dawniej prawdopodobnie pracownik fabryki "Stal-Kanat", produkującej m.in. kable, w leżącym nieopodal Charcysku. Jak twierdzi w latach 1998-2000 odbył służbę w ukraińskich wojskach pancernych jako celowniczy i dowódca czołgu T-64,T-72,T-80 w jednostce w Desnie (obwód czernihowski). Po rozpoczęciu konfliktu przyłączył się do rebeliantów. Po zgłoszeniu się jako ochotnik w Doniecku, zostało wysłany 1.05.2014 r. do Sławiańska. Początkowo najprawdopodobniej służył jako kierowca zastępcy Igora Girkina o pseudonimie Prapor (Porucznik). Awansował po powrocie dwóch ostatnich wymienionych do Rosji.

Po raz pierwszy stało się o nim głośno 28.08.2014 r. W udzielonym wówczas rosyjskiej telewizji wywiadzie stwierdził, że dowodzi obroną Iłowajska. Potem jeden z trzech kluczowych dowódców separatystów, obok Motoroli i Abchaza (obaj również początkowo byli w Słowiańsku skąd zbiegli wobec ofensywy ukraińskiej armii) prowadzących szturm lotniska Doniecka. Uważany za przeciwnika porozumień mińskich. Wobec różnicy zdań w tej kwestii miał się wielokrotnie ścierać zbrojnie z batalionem Opłot, przebywającym w Doniecku (źródła ukraińskie).

Według niektórych doniesień w walkach o donieckie lotnisko jego oddział miał ponieść ciężkie straty. Frustracją wywołaną tym faktem, ograniczonymi dostawami broni oraz prawdopodobnie niezadowoleniem z przedłużającego się oblężenia ze strony rosyjskich patronów należy tłumaczyć nagranie, na którym groził Ukrainie i Polsce.

Wydaje się, że groźby wobec Polski należy przede wszystkim interpretować w kontekście wydarzeń wokół lotniska w Doniecku. Niemożność jego zdobycia przez rebeliantów, pozbawionych wsparcia rosyjskiej armii, obnaża ich słabość. Odwołanie się, więc do rzekomych dostaw polskiej broni (wcześniej Giwi twierdził, że lotniska bronią także polscy najemnicy) powinno się traktować jako próbę stworzenia alternatywnego, "zmiękczającego" wytłumaczenia dla tego faktu.

Zastrzegam - w powyższych ustaleniach mogą kryć się błędy, także każdy kto chce użyć tych informacji czyni to na własny użytek. Ważna rzecz. Obecność Giwi w Słowiańsku może oznaczać, że jego dane biograficzne dotyczące miejsca życia i pracy są nieprawidłowe. Nigdzie jednak nie znalazłem informacji potwierdzającej tę tezę.

Aktualizacja 15.10

Wbrew temu co mówi Giwi są powody by sądzić, że jego tożsamość jest zmyślona:
1) Wypowiedź, w której chwali się, że ma znajomych w Rosji i wymienia: Czeczenów, Azerów, Gruzinów...
2) Gdy mówi o przywiązaniu do ziemi wspomina poległych na niej przyjaciół. Nie napomyka nic o pochowanych na niej krewnych itd. itp.